Η Μυθολογία συνοδεύει τον άνθρωπο από τα βάθη του χρόνου ως σήμερα. Και μάλιστα σε όλα πλάτη και τα μήκη της Γης και σε όλους τους πολιτισμούς.
Η δική μας αρχαιοελληνική παράδοση διαθέτει δε μια από τις πλουσιότερες Μυθολογίες του κόσμου. Ολόκληρος ο σημερινός Δυτικός πολιτισμός διαποτίζεται και συγκινείται από τους αρχαιοελληνικούς μύθους, οι οποίοι αποτελούν μιας εκπληκτικής ομορφιάς και ακρίβειας συλλογή σοφίας.
Οι μύθοι επιβιώνουν στο χρόνο και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, χωρίς κανείς να ξέρει τελικά πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν και από ποιόν. Το μυστήριό τους ενέπνευσε αμέτρητους μελετητές, οι οποίοι προσπάθησαν να τους ερμηνεύσουν και να αποκωδικοποιήσουν τα μυνήματά τους. Η Μυθολογία θεωρείται ανέκαθεν ως μια πηγή ανόθευτης γνώσης, ως ένας θυσαυρός του ανθρώπινου πνεύματος – και όχι άδικα.
Το «φαινόμενο» Μυθολογία αξίζει αναμφισβήτητα την προσοχή μας, ενώ οι ίδιοι οι μύθοι κερδίζουν σχεδόν μαγικά την αγάπη μας, ήδη από τα πρώτα παιδικά μας χρόνια. Είναι πράγματι εντυπωσιακή η έλξη που ασκεί η Μυθολογία ειδικά στην παιδική ψυχή, με τα παραμύθια να έπονται. Γιατί άραγε και πώς εξηγείται αυτό;
Ζούμε σε μια εποχή επιστήμης, τεχνολογίας και ορθολογισμού – κι όμως κανένας ηλεκτρονικός υπολογιστής δεν έχει καταφέρει να επιτύχει έναν τόσο ιδιοφυή τρόπο αποθήκευσης πληροφοριών, όπως η Μυθολογία. Αυτή αποτελεί κυριολεκτικά έναν άϋλο σκληρό δίσκο ή ένα «cloud», στο οποίο βρίσκεται καταγεγραμένη ολόκληρη η συλλογική εμπειρία και σοφία της ανθρωπότητας και μάλιστα με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Η πρόσβαση είναι ανοιχτή ακόμη και σ’ ένα μικρό παιδί και ο κωδικός εισόδου είναι – θα λέγαμε – η ίδια η ικανότητά μας να αφουγκραζόμαστε με την καρδιά.
Ο Ουρανός – ο έναστρος ουρανός – είναι στον ελληνικό μύθο της Δημιουργίας ο «προ-δημιουργός», ο μεγάλος πατέρας, η ολοκληρωμένη αρχή. Από εκείνον και τη μεγάλη μητέρα Γαία κατάγονται όλοι οι υπόλοιποι θεοί. Είμαστε αλαζόνες όταν θεωρούμε ότι εκεί πάνω στον ουρανό επικρατεί, μόνο «χάος». Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίστροφο, γιατί το χάος αποτελεί τη μη ακόμη αναγνωρισμένη τάξη, το σκοτάδι χωρίς φως. Αφήνοντας μέσα μας το φως της επίγνωσης να μεγαλώσει, το σκοτάδι εξαφανίζεται. Τότε εμφανίζεται η ανωτερότητα και η ομορφιά μιας δημιουργικής τάξης.
*Το βιβλίο «η Οδύσσεια, μέσα μας» του Johann Wolfgang Denzinger, αναμένεται να πρωτοκυκλοφορήσει στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Χείρωνας το ερχόμενο καλοκαίρι.
